Uyuşturucu madde kullanımının her geçen gün arttığı, bir Türkiye gerçeğine, artık yadsınamaz bir toplumsal kabule dönüşmüştür. Gerek uyuşturucu maddeye ulaşım imkanlarının kolaylaşması gerekse de madde kullanım yaşının ilköğretimin birinci kademesine kadar inmiş olması, yaşanan sorunun daha da kronik bir hal almasına zemin hazırlamaktadır. Özellikle gençlerin kimlik arayışlarının belirginleştiği, hayata dair pek çok soru ve sorunla baş etmeye çalıştıkları bir "arayış" dönemi olan ergenlik döneminde uyuşturucu madde ile tanışmaları çok daha sorunlu bir duruma karşılık gelmektedir. Bu çalışmada kısaca, İstanbul'da uyuşturucu madde kullanan gençlerin neden madde kullanımına yöneldikleri, ne tür maddeleri kullandıkları ve çözüm önerisi olarak kendilerine dair nasıl bir yol haritası belirledikleri (ya da belirlenmesini istedikleri) tartışılmaya çalışılacaktır.
